در حالت کلی اختلاف اصلی بین جریانات سیاسی کشور بر سر دو نوع گفتمان وطرز فکر است:

گفتمان اسلامی وگفتمان سکولار

گروهی به "جامعیت وکارآمدی اسلام" اعتقاد راسخ داشته واسلام را مبنای اداره کشور ومحورسیاست واقتصاد وبرنامه ریزی ومدیریت و...دانسته واسلام را نسخه شفابخش همه دردهای بشری می داند. به جای نسخه های شرقی وغربی پیشرفت به "پیشرفت اسلامی" و"تمدن سازی اسلامی"می اندیشد وبه دنبال نسخه اسلامی-ایرانی پیشرفت است.این گفتمان "نگاه حداکثری به دین" دارد.گفتمان امام خمینی(ره) امام خامنه ای براین اساس بوده وهست ...در حال حاضر،گفتمان جبهه پایداری براین اساس است...

گروهی دیگر نگاه محدودی به دین داشته ودین را در حدنماز وروزه و...اعمال فردی خلاصه می کند وبه جامعیت وکارآمدی دین و به حضور اسلام در عرصه اجتماع وسیاست واقتصاد و محوریت اسلام درمدیریت کشوراعتقادی ندارد.این نوع گفتمان به دنبال نسخه"پیشرفت اسلامی"نیست وصرفا به تمدن مادی می اندیشد.(شاید مدیری اهل نماز وروزه وحتی اهل نماز شب باشد واین نوع طرز فکر را داشته باشد!) .این نوع گفتمان "سکولار"است ونگاه حداقلی به دین دارد.این نوع طرز تفکر نمی تواند ما را به اهداف انقلاب نزدیک کند...تکنوکرات ها واصلاح طلبان(اضلال طلبان)دارای این نوع گفتمان بودند(در دولت به اصطلاح اصلاحات به طور میانگین هر روز شش شبهه علیه دین مطرح می شد!!) ...

باید در انتخابات رئیس جمهوروجریانی را انتخاب کنیم که گفتمان اسلامی داشته باشد وبه دولت اسلامی بیندیشد...